تکنولوژی و تعلیم و تربیت
تکنولوژی و تعلیم و تربیت امروزه در همدیگر آمیخته شده است
و تعلیم و تربیتی که از تکنولوژی در راستای پیشرفت کار خود استفاده کند بهترین بازخورد را دارد.
تمام کسانی که در انتقال و آموزش مبانی علمی و تربیتی نقش دارند
می تواند از تکنولوژی بیشترین استفاده مفید را بکنند.
برخی گرايشات مھم وجود دارند که چھره تعليم و تربيت را ده تا بيست سال آينده تغيير خواھند داد
که بعضی از آنھا به حضور تکنولوژی در آموزش اشاره دارد
و از آن ھا می توان ضرورت کاربرد تکنولوژی آموزشی را دريافت.
از جمله اين گرايشات مھم می توان موارد زير را بيان کرد:
– حرکت روزافزون به سمت آموزش فراگير محوری
– افزايش تداوم در استفاده از مواد يادگيری انفرادی
– افزايش درک اھميت توانمندی ھای کلی مرتبط به زندگی واقعی
– اھميت بيشتردادن به فرايندھای يادگيری نسبت به محتوای برنامه ھای درس
استمرار فعاليت جھت تصريح و تبيين ماھيت بازده ھای يادگيری مورد نظر
از قبيل تنظيم شاخص ھای شايستگی و تنظيم معيارھای عملکرد(مبتنی بر اھداف )
– افزايش آگاھی نسبت به غير طبيعی بودن روشھای ارزيابی سنتی مانند امتحان کتبی چند ساعته
– گسترش آگاھی نسبت به محاسن در يادگيری از طريق کار کردن در گروه بدون حضور معلم
– استمرار و گسترش سريع تکنولوژی اطلاعات و سيستم ھای رايانه ای
– مشارکت بيشتر عوامل تعليم و تربيت در طراحی و استفاده از تجھيزات و برنامه ھای رايانه ای
– افزايش انتظارات از فراگيران با توجه به استفاده و دسترسی بيست و چھار ساعته به منابع يادگيری چندرسانه ای
– افزايش انتظارات از فراگيران مبنی براستفاده وسيع معلمان و مربيان از ابزارھای حمايتی تکنولوژی آموزشی در با@ بردن
اثربخشی دوره ھا و برنامه ھای خودآموزی
– گسترش سريع آشنايی فراگيران با رسانه ھای پيشرفته
ھمانطور که مشاھده می شود پنج مورد آخر مربوط به وجود تکنولوژی در آموزش است که البته خود گرايشات قبلی را ھم
تحت تاثير قرار می دھد.
